3. Μητροπολίτης Ναυπάκτου
Τήν 19η Ἰουλίου τοῦ ἔτους 1995, ἐξελέγη Μητροπολίτης Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου. Χειροτονήθηκε τήν 20ή Ἰουλίου τοῦ ἔτους 1995 στόν Μητροπολιτικό Ναό Ἀθηνῶν, προεξάρχοντος τοῦ Μητροπολίτου Ἰωαννίνων Θεοκλήτου, κατ᾽ ἐντολή τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος Σεραφείμ, καί συνιερουργούντων τῶν Μητροπολιτῶν: Δημητριάδος Χριστοδούλου (μετέπειτα Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος), Πειραιῶς Καλλινίκου, Θηβῶν καί Λεβαδείας Ἱερωνύμου (νῦν Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος), Σερρῶν καί Νιγρίτης Μαξίμου, Μαντινείας καί Κυνουρίας Ἀλεξάνδρου, Κίτρους Ἀγαθονίκου, Περγάμου Ἰωάννου, Ἄρτης Ἰγνατίου καί Βεροίας Παντελεήμονος. Ἐνθρονίσθηκε στήν Ναύπακτο τήν 10η Σεπτεμβρίου τοῦ ἰδίου ἔτους (1995). (Βλέπε Χειροτονητήριος Λόγος, 20 Ἰουλίου 1995 καί Ἐνθρονιστήριος Λόγος, 10 Σεπτεμβρίου 1995)
Στήν Ἱερά Μητρόπολη Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου, ἐκτός τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ, λειτουργικοῦ, ποιμαντικοῦ καί διοικητικοῦ του ἔργου:
- ἵδρυσε τούς «Συνδέσμους Ἀγάπης» στίς Ἐνορίες τῆς πόλεως, πού ἐπιτελοῦν ἀξιόλογο κοινωνικό ἔργο
- ἵδρυσε τό Ταμεῖο Εὐποιΐας τοῦ Μητροπολίτου
- χειροτόνησε καί διόρισε νέους Κληρικούς
- διοργάνωσε τήν ἑνοριακή ζωή ἐγκαινιάζοντας πνευματικά κέντρα στίς κεντρικές Ἑνορίες
- καθιέρωσε μηνιαῖες ἱερατικές συνάξεις
- δίδαξε τόν Ὀρθόδοξο ἡσυχαστικό μοναχισμό, σύμφωνα μέ τήν ὀρθόδοξη παράδοση
- διοργάνωσε τά Γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
- ἀνακαίνισε δύο φορές τό Μητροπολιτικό Οἴκημα τῆς Ναυπάκτου
- ἀνακαίνισε τό Πνευματικό Κέντρο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως στήν Ναύπακτο
- νομιμοποίησε καί ἀποπεράτωσε τό κτηριακό συγκρότημα στόν λόφο «Ὅσιος Δαυΐδ» καί τό καθιέρωσε ὡς «Πολιτιστικό καί Ἐρευνητικό Κέντρο»
- ἀνοικοδόμησε, ἐγκαινίασε καί ἀνακαίνισε Ἱερούς Ναούς
- ἀνακαίνισε καί ἐπαναλειτούργησε τίς Κατασκηνώσεις - «Κέντρο Ἐπικοινωνίας» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως στόν Ἅγιο Παντελεήμονα Ἀντιρρίου
- ἐνδιαφέρεται γιά τούς νέους καί τήν κατήχηση. Ἐπισκέπτεται τά Σχολεῖα καί ὁμιλεῖ στούς μαθητές
- συνετέλεσε στήν ἐπαναφορά τῶν ἐκδηλώσεων γιά τήν Ναυμαχία τῆς Ναυπάκτου (1571) καί γιά τήν ἀπελευθέρωση τῆς Ναυπάκτου ἀπό τόν Ὀθωμανικό ζυγό (1829)
- συνετέλεσε στήν ἵδρυση καί λειτουργία γιά πολλά χρόνια παραρτήματος Τ.Ε.Ι. καί ἑσπερινοῦ Ε.Π.Α.Λ. στήν Ναύπακτο
- ὁμιλεῖ σέ ἐκπαιδευτικούς καί φοιτητές
- διοργανώνει καί ὁμιλεῖ σέ Συνέδρια, Ἡμερίδες γιά ἱερεῖς, ἐκπαιδευτικούς, φοιτητές, ἐπιστήμονες, ἰατρούς, νομικούς, μηχανικούς
- ὁμιλεῖ κάθε Δευτέρα στό Πνευματικό Κέντρο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου, ἀναπτύσσοντας θέματα ἀπό τήν ὀρθόδοξη διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας
- ἵδρυσε καί λειτουργεῖ στη Ναύπακτο Σχολή Βυζαντινῆς Μουσικῆς καί χορωδία παραδοσιακῆς μουσικῆς
- ἵδρυσε σχολή ἐκκλησιαστικῆς ἁγιογραφίας
- καθιέρωσε τήν ἔκδοση Ἐφημερίδας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως μέ τίτλο «Ἐκκλησιαστική Παρέμβαση» στήν ὁποία καταγράφεται ὅλο τό ποιμαντικό ἔργο πού γίνεται στή Μητρόπολη
- ἔθεσε σέ λειτουργία τήν ἱστοσελίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
- περιοδεύει τούς καλοκαιρινούς μῆνες στήν ὀρεινή Ναυπακτία καί τόν Ἅγιο Βλάσιο
- συμμετέχει ἐνεργῶς στήν πολιτιστική κίνηση τῆς Ναυπάκτου
- διοργανώνει ἐκδηλώσεις καί ποιμαντικές ἐκδρομές
Διοργάνωσε δέκα (10) μέχρι σήμερα Θεολογικά Συνέδρια στήν Ναύπακτο καί προχωρεῖ στήν ἔκδοση τῶν Πρακτικῶν αὐτῶν.
Τά θέματα τῶν Θεολογικῶν Συνεδρίων μέχρι τώρα εἶναι:
- «Θεολογία καί Ποιμαντική» (2015) - Πρακτικὰ Α Θεολογικοῦ Συνεδρίου
- «Θέματα Ἐκκλησιολογίας» (2016) - Πρακτικὰ Β Θεολογικοῦ Συνεδρίου
- «Δυτική θεολογία: Θεωρία καί πράξη» (2017)
- «Ἡ θεολογία στήν Τουρκοκρατία» (2018)
- «Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, φορέας τῆς Ἐκκλησιαστικῆς παραδόσεως» (2019)
- «Ἅγιος Διονύσιος ὁ Ἀρεοπαγίτης: Βίος, ἔργο καί θεολογία» (2020) - Πρακτικὰ ΣΤ Θεολογικοῦ Συνεδρίου
- «Ἡ Ἐκκλησιαστική παράδοση στά κείμενα καί τά ἔργα τῶν πρωτεργατῶν τῆς ἀνεξαρτησίας τοῦ 1821» (2021)
- «Ἐκκλησιαστική παράδοση καί πολιτισμός τῆς Μικρᾶς Ἀσίας» (2022)
- «Ὁ Ναυπάκτιος π. Θεόκλητος Διονυσιάτης» (2023) - Πρακτικὰ Θ Θεολογικοῦ Συνεδρίου
- «Ἡ ἀνθρωπολογία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, προϋποθέσεις τῆς Ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς»(2024)
(βλέπε ἱστοσελίδα: Θεολογικὰ Συνέδρια)
Ἐκτός ἀπό τήν ἀνοικοδόμηση καί ἀνακαίνιση Ἱερῶν Ἐνοριακῶν Ναῶν, ἀνακαίνισε κτηριακά τίς Ἱερές Μονές Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Ἀμπελακιωτίσσσης καί τοῦ Τιμίου Προδρόμου Βομβοκοῦς, καί ἐπέβλεψε τήν ἀνακαίνιση τοῦ Ἡσυχαστηρίου τῆς Παναγίας τῆς Γοργοεπηκόου, ὅπου ἀσκοῦνται στήν κατά Χριστόν πολιτεία εὐλογημένες ἀδελφότητες. Οἱ δύο πρῶτες ἀδελφότητες συγκροτήθηκαν ἐπί τῶν ἡμερῶν του.
Παράλληλα μέ τήν ἑβδομαδιαία ἐκπομπή στόν Ραδιοφωνικό Σταθμό τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἐπί εἴκοσι (20) ἔτη, ἀνέλαβε ἀπό τό 2016 ἑβδομαδιαία Τηλεοπτική ἐκπομπή στόν Τηλεοπτικό Σταθμό τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν «Λύχνος» μέ τίτλο: «Θεολογία γεγονότων».
Καθιέρωσε στήν Ναύπακτο κοινή ἑορτή τῶν ἁγίων Μητροπολιτῶν Ναυπάκτου πού συμμετεῖχαν σέ Οἰκουμενικές Συνόδους, ἤτοι τῶν ἁγίων Ἐπισκόπων: Καλλικράτη (Γ΄ Οἰκουμενική Σύνοδος, Ἔφεσος, 431 μ.Χ.), Εἰρηναίου (Δ' Οἰκουμενική Σύνοδος, Χαλκηδόνα, 451 μ.Χ.), Ἀντωνίου (Η' Οἰκουμενική Σύνοδος, Κωνσταντινούπολη, 879-880 μ.Χ), πού ἑορτάζουν μαζί μέ τόν ἅγιο Πολύκαρπο Ἐπίσκοπο Σμύρνης, τοῦ ὁποίου ἀπότμημα λειψάνου τῆς χειρός του φυλάσσεται στήν Ἱερά Μονή Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Ἀμπελακιωτίσσης.
Καθιέρωσε παρεκκλήσια πρός τιμήν τοῦ ὁσίου Δαυΐδ τοῦ Γέροντος καί τῶν νεοφανῶν ἁγίων, ἤτοι τῶν ὁσίων: Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου, Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου, Σιλουανοῦ τοῦ Ἀθωνίτου, Σωφρονίου τοῦ Ἀθωνίτου καί Καλλινίκου Μητροπολίτου Ἐδέσσης, τοῦ Αἰτωλοῦ.
Στή Ναύπακτο, ἀπό τήν ἔναρξη τῆς Ἀρχιερατικῆς του διακονίας (1995-σήμερα) εἶναι Πρόεδρος τῆς Ἐφορευτικῆς Ἐπιτροπῆς τῆς Παπαχαραλαμπείου Δημόσιας Βιβλιοθήκης τῆς πόλεως μέ μεγάλη προσφορά στούς μαθητές καί τούς κατοίκους τῆς πόλεως καί ὅλης τῆς Αἰτωλοακαρνανίας, καθώς λειτουργεῖ καί ὡς δανειστική βιβλιοθήκη καί παράλληλα ἀναπτύσσει καί ἄλλες δραστηριότητες γιά τούς μαθητές.
Ἐπίσης, ὡς Μητροπολίτης Ναυπάκτου προεδρεύει καί σέ δέκα (10) Ἱδρύματα καί Κληροδοτήματα τῆς Ἐπαρχίας, ἤτοι στά Ἱδρύματα: «Δημητρίου καί Βασιλικῆς Παπαχαραλάμπους» πού διαθέτει μεγάλη αἴθουσα ἐκδηλώσεων, «Γεωργίου Καπορδέλλη - Ἰωάννου Ξύκη», «Γεωργίου καί Μαρίας Ἀθανασιάδη-Νόβα», «Ἀνδρέα Τσάρα», «Γαβριήλ Οἰκονόμου», «Ἀντωνίου καί Παναγιώτας Ἀναστασοπούλου», «Δημητρίου Ἀσημακοπούλου», «Ἀνδρέα Κοζώνη», «Ἰωάννη Βαρδακουλᾶ» καί «Δημητρίου Πλούμη» (πρόεδρος ἐπιτροπῆς χορήγησης ὑποτροφιῶν).
Μέ πρωτοβουλία του ἀνοικοδομήθηκε κτήριο 2000 περίπου τ.μ., μέ δυνατότητα χωρητικότητας 60 ἀνθρώπων καί πλέον, τό ὁποῖο σύντομα θά λειτουργήσει ὡς Κέντρο Φροντίδας Ἡλικιωμένων Ἀτόμων (Γηροκομεῖο).
Ὡς Πρόεδρος τῶν Ἱδρυμάτων αὐτῶν, μαζί μέ τά Μέλη τῶν Συμβουλίων, ἀναπτύσσει πλούσιο κοινωνικό ἔργο, μεταξύ τῶν ὁποίων εἶναι καί ἡ χορήγηση ὑποτροφιῶν σέ μαθητές καί φοιτητές. Μέχρι σήμερα, ἐπί τῶν ἡμερῶν του, δόθηκαν ὑποτροφίες ὕψους ἐνάμισι ἑκατομμυρίου Εὐρώ (1.500.000,00 €) σέ μαθητές καί φοιτητές. Ἐπίσης, δόθηκαν διάφορες ἐπιχορηγήσεις σέ Συλλόγους τῆς πόλεως, σέ ἀπόρους, προικοδότηση σέ ἄπορα κορίτσια καί στήν Παπαχαραλάμπειο Δημοτική Φιλαρμονική Ναυπάκτου.
Καθιέρωσε τόν ἐτήσιο δημόσιο ἀπολογισμό τῶν Ἱδρυμάτων, κατά τόν ὁποῖον χορηγοῦνται οἱ ἀνωτέρω ὑποτροφίες, γεγονός πού εἶναι ἐνδεικτικό τῆς μεθοδικῆς ἐργασίας καί τῆς διαφάνειάς του. Τό ἔργο πού ἐπιτελεῖται ἀπό τά Ἱδρύματα φαίνεται ἀνάγλυφα στό βιβλίο πού ἐξέδωσε, μέ τίτλο «Τά Ἱδρύματα καί Κληροδοτήματα τῆς Ναυπάκτου» καί ὑπότιτλο «τό ἱστορικό, οἱ ἐνέργειες διαχείρισης καί ἀξιοποίησης καί οἱ δημόσιες ἐνημερώσεις κατά τά ἔτη 1995-2020».
Ὁ Δήμαρχος Ναυπακτίας κ. Βασίλειος Γκίζας, στόν Πρόλογο τοῦ βιβλίου αὐτοῦ, τό ἔτος 2020, σημειώνει:
[…] «Τόσο ἀπό τήν ἰδιότητα τοῦ δικηγόρου τά τελευταῖα 21 χρόνια, ὅσο καί ἀπό τήν ἰδιότητα τοῦ ἀντιπροέδρου τῶν περισσοτέρων ἱδρυμάτων, μέ τήν ὁποία συμμετέχω ὡς δήμαρχος Ναυπακτίας τήν τελευταία διετία (τώρα ἑξαετία), ἔχω ἐμπεδωμένη τήν πεποίθηση ὅτι ἡ διαχείριση τῶν ἱδρυμάτων καί ἡ ἀξιοποίηση τῶν περιουσιακῶν τους στοιχείων λαμβάνουν χώρα μέ τρόπο καθαρό, ἄρτιο καί ἀποτελεσματικό. Αὐτό ὀφείλεται κυρίως στόν Πρόεδρο τῶν Δ.Σ. τῶν ἱδρυμάτων κ.κ. Ἱερόθεο, ἀλλά καί στά μέλη πού διαχρονικά συμμετέχουν σέ αὐτά. Πρόκειται γιά μία διαχείριση πού, ἀπό τή μία ἀποτελεῖ πραγματική τιμή σέ ὅλους αὐτούς πού διέθεσαν τήν περιουσία τους πρός ὄφελος ὅλων, καί ἀπό τήν ἄλλη ἐπιτρέπει τήν ἀπόδοση στήν τοπική μας κοινωνία τοῦ μεγαλύτερου δυνατοῦ ὀφέλους, παρά τίς πολλές φορές ἀντίξοες συνθῆκες τῆς διεθνοῦς καί ἐθνικῆς πραγματικότητας.
» Ὁ δημόσιος ἀπολογισμός, πού λαμβάνει χώρα συστηματικά ὅλα αὐτά τά χρόνια, δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά ἡ ἔμπρακτη ἔκφραση σεβασμοῦ, τόσο στό πρόσωπο τῶν εὐεργετῶν, δωρητῶν κλπ., ὅσο καί στά μέλη τῆς τοπικῆς μας κοινωνίας, ἀφοῦ δίνει τή δυνατότητα στόν καθένα νά γνωρίσει καί τίς λεπτομέρειες ἀκόμα ἀπό τήν οἰκονομική κατάσταση τῶν ἱδρυμάτων, νά ἐκφράσει ἀπόψεις, ἀντιρρήσεις ἤ νά κάνει προτάσεις πρός κάθε κατεύθυνση» […].
- Προβολές: 158
